Yerebatan Sarnıcı, İstanbul'da bulunan, İmparator I. Justinianus tarafından 532 yılında inşa ettirilen tarihi bir su sarnıcıdır. Halk arasında "Yerebatan Sarayı" olarak da bilinir. Amacı, Bizans İmparatorluğu döneminde Büyük Saray ve çevresindeki yapıların su ihtiyacını karşılamaktı.
Sarnıç, devasa boyutlarıyla dikkat çeker. Yaklaşık 9.800 metrekarelik bir alanı kaplar ve yaklaşık 100.000 ton su depolama kapasitesine sahiptir. Tavanı 9 metre yüksekliğinde, 336 sütun tarafından taşınır. Sütunlar, çoğunlukla daha eski yapılardan devşirme malzemelerle inşa edilmiştir ve farklı mermer türlerinden yapılmıştır.
Sarnıcın en dikkat çekici özelliklerinden biri de Medusa Başı heykelleridir. Bu heykeller, sarnıcın kuzeybatı köşesindeki iki sütunun tabanında bulunmaktadır. Kökenleri ve sarnıca nasıl getirildikleri kesin olarak bilinmemektedir. Mitolojik inanışlara göre Medusa, kendisine bakanları taşa çevirme gücüne sahip bir figürdür. Heykellerin buraya yerleştirilmesinin, kötü ruhları uzak tutma veya sembolik bir anlam taşıma amacı güttüğü düşünülmektedir.
Yerebatan Sarnıcı, Bizans döneminden sonra Osmanlı İmparatorluğu tarafından da su ihtiyacını karşılamak amacıyla kullanılmıştır. Ancak, zamanla önemini kaybetmiş ve unutulmaya yüz tutmuştur. 1980'lerde yapılan restorasyon çalışmalarıyla yeniden keşfedilmiş ve turizme kazandırılmıştır.
Günümüzde Yerebatan Sarnıcı, İstanbul'un en popüler turistik mekanlarından biridir. Gizemli atmosferi, tarihi dokusu ve etkileyici mimarisiyle ziyaretçilerini büyülemektedir. Özellikle ışıklandırma ve müzik efektleriyle desteklenen modern düzenlemeler, sarnıcın atmosferini daha da etkileyici hale getirmektedir.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page